Szok

Hej
nie wiem czy wiecie... bo nawet w prognozach TV nie widziałam ale ... zaliczyłam już nocki po minus 10 na termometrze i parę ... minus 5...

moje ostatnie poczynania... zimowe oczywiście...
jak widać... pobiegałam trochę po chacie w poszukiwaniu bardziej jasnego miejsca do focenia... z marnym skutkiem... zresztą

i trochę bombasów...

... wczoraj w południe udając się do pracy przeżyłam koszmar...

jadę sobie spokojnie... jak przepisy na to pozwalają a tu nagle... widzę w lusterku dwa auta naginające w trybie przyspieszonym jak po autostradzie...wymijały wszystkich ile się dało nie bacząc na linię ciągłą... no przecież... święto... !!! i to jakie... spieszno na cmentarz... bo ten na pewno jeszcze weźmie i ucieknie...
nagle... dwa auta jadące przede mną zaczęły coś wymijać... dojeżdżam ... i co widzę... zwiniętego w pół kociaka... szok ! włosy mi się zjeżyły... zatrzymałam się... podeszłam... leżała  czteromiesięczna ( na oko ) koteczka... widzę... oddycha... czas w tym momencie się zatrzymał... chwyciłam maleństwo i zaniosłam do auta... na szczęście zawsze mam w nim koc... położyłam malutką...nadal oddycha... ciężko ale najważniejsze, że żyje !!!!!!!!!!!!!!!
ręce mi się trzęsą... bo... wiem , że przecież jest dzień świąteczny... nie znam weterynarzy w miejscowości, której to pracuję... ba... nawet nie wiem gdzie i jaka jest ulica...
wystukuję : weterynarz...mam ! o Boże... jest nawet numer komórkowy pogotowia weterynaryjnego... trzeba zapisać... tak tylko czym... w końcu znajduję długopis... nie pisze... cholera ! wydrapuję  na papierze numer telefonu... dzwonię... proszę... bardzo proszę by mnie przyjął... doktor podaje ulicę... proszę by wytłumaczył jak dojechać...zerkam na małą.. oddycha ! ruszam... jadę... nie mogę szybciej niż 90km/h... w myślach... życzę... co życzę ? by mu wszystkie opony strzeliły w jego wypasionym aucie... włącznie z zapasowym !!! dojeżdżam do miejscowości... zwalniam... ograniczenie do 40 km/h... zerkam... koteczka nadal żyje... proszę stwórcy ... by przeżyła...
dojeżdżam do bardzo ładnej kliniki weterynaryjnej... wychodzi sympatyczny, młody doktor... bada małą, szybciutko podaje jej dwa zastrzyki... bierze na RTG... które jest w ciągu paru minut... cała... wszystkie kosteczki ma całe... ale... odma... płuc powstała na skutek skrzepu od uderzenia autem...i 1 cm ogonka trzeba uciąć ( końcówkę ) ...
malutka ciężko oddycha ... jednak jest nadzieja, że organizm sam z siebie to pokona... zostawiłam malutką... przy okazji się dowiedziałam, że doktor ma podpisaną umowę z gminą więc... jak najbardziej ratuje kociaki z interwencji... ulga ale co potem ? ponoć decyzję podejmuje... uwaga ! urzędniczka... cholera... w tej gminie nawet żadnej fundacji kociej nie ma ... więc niby jak znajdą jej nowy domek ????
nie wiem co będzie... mam zadzwonić jutro... w poniedziałek rano... na jakim etapie leczenia ( bo mam nadzieję... że jednak żyje ) jest koteczka...

dzisiaj... powtórka ... parę km od mojej wsi... malutki, maluteńki... rozjechany kociak - wczoraj go nie było !!!

i jak w tym kraju żyć ???
zbliżają się wybory... ile osób z kandydujących tak naprawdę powinno kandydować ??? czy w ogóle komuś z rządzących... nie ważne... czy w gminie czy w mieście... czy w kraju... zależy na normalnych ustawach dotyczących nie tylko nas ludzi ale też i zwierząt... ?
niby żyjemy w XXI wieku a zachowujemy się nadal jak... w Konopielce !!!

Jeśli... ktoś chciałby koteczkę... biało-czarną, młodą do adopcji... z Podlasia... piszcie...!!!
wiem, wiem... dużo kociąt a mało chętnych... ale może... jednak ?

........................................................................
Przeczytajcie... wpis ( króciutki ) mojej koleżanki ze Szczecina...na FB
TU

ma ktoś pomysł... co robić w takim przypadku ? może jakieś przepisy ?
........................................................................

A to widok z okna... dokarmiam już ptaszory... mnóstwo głodnych wróbelków , gołębi jak i...sikorek...

Przypominam też... o świątecznej wymiance... jeszcze przez 6 dni można się zapisywać...
TU

witam nowe obserwatorki... !!!  mam nadzieję...  że nie będziecie się u mnie nudzić... chyba...

pa